İlk Telefon Mülakatı

Onuncu kattaki evimin balkonunda oturmuş iş güç ve bir yandan da yaklaşmakta olan tez teslim tarihini düşünüp sıkıntılara gark olmakta iken içeriden bir ses duyuyorum.... Cep telefonum çalıyor. İçeri girip telefonu açıyorum. Bir bayan sesi ama ne dediğini duyamıyorum. Sonra söylediklerinden kariyer.neti çekip alıyorum ve bir an da heyecanlanıyorum. Aa, bu bir iş görüşmesi diyorum kendi kendime... Sonra nereden aradığını soruyorum. Aldığım cevap beni daha bir heyecanlandırıyor.Zira bu gerçekten çalışmak istediğim bir firma ve ilgimi çeken bir ilanı....

Karşı tarafın ilk sorusu başvurduğum pozisyonu hatırlayıp hatırlamadığım ki çok güzel bir soru. Acaba aday pozisyona bilerek isteyerek mi başvurmuş; yoksa önüne gelen her ilana mı başvuruyor. Daha başlangıçta böyle güzel bir soru ile başlamak açıkçası hoşuma gidiyor. Sonra sorular gelmeye devam ediyor. Sorulara cevap verirken bir yandan da aslında öğrenmek istediklerini kafamdan geçiriyorum.

• İlanımız size hitap ediyor muydu ? İçeriği tam olarak ilginizi çekti mi ?

Aday ilanı incelemiş mi? Yoksa sadece firma adına mı bakmış. Acaba gerçekten bu pozisyonun ona uygun olduğuna inanıyor mu ? Bu işi yapabileceğine inanıyor mu ?

• Önceki firmada şu pozisyondaymışsınız. Ne yapıyordunuz anlatabilir misiniz ?

Önceki iş deneyimi, yaptıkları, sorumlulukları buraya başvurmasında bir sebep mi ? Yoksa yeni bir denemede mi bulunmak istiyor. Acaba bu pozisyon gerçekten adaya uygun mu ?

• Daha önce bir grup yönettiniz mi ?

Bu pozisyon liderlik becerisi gerektiren bir pozisyon. Aday bu yetkinliğe sahip mi ?

• İngilizceniz nasıl ? Görüşmeye İngilizce devam edebilir miyiz ?

Aday İngilizce bildiğini söylüyor. Bakalım ne kadar biliyor?

• 3 ve 5 sene sonraki hedefleriniz nelerdir ?

Aday kendine bir yol haritası çizmiş mi ? Yoksa rüzgar ne taraftan eserse o tarafa mı gitmeye meyilli ?

Ve bunun gibi devam eden başka sorular.... Sonrasında eğer olumlu olursa telefonla arayacaklarını söyleyip kapatıyor telefonu. Ondan sonra keşkelenmeye başladım. Ah keşke böyle deseydim. Önce şunu deseydim de sonra bunu ekleseydim gibi bir sürü keşke sıralanıyor.

Va daha da kötüsü insan umutlanıyor. Umutlanmak kötü müdür ? Hayır değildir ama hani aramasalar niye aramadılar diye hayıflanmıyor insan. Şimdi ise acaba olacak mı arayacaklar mı ? Yoksa beğenmediler kafadan elendim mi gibi bir sürü soru geliyor akla ve bu kötü oluyor işte....

Ararlar diye düşünüyorum. Belki erken ama hatta çalışmaya başladığımı düşünüyorum... Düşüncesi bile güzel.... Ben artık çalışmak istiyorum....

Çalışmak çalışmak çalışmak...

Not: Kariyer.Netten de hani ümidimi kesmiştim. Buradan kimseyi aramıyorlar sanırım diye düşünmeye başlamıştım ki yanlış düşündüğüm ispatlanmış oldu...